ஆபீஸும் கோவா செக்ரட்டரிகளும்

Prakash Ramasamy தன் ஆபீஸ் செக்ரெட்டரி எசகு பிசகாக ப்ரிண்ட்டரை அணைக்க, அது கிக்காகிப் போய் ப்ரிண்ட் எடுக்க மறந்த கதையைச் சொல்லியிருந்தார். 25 வருடமுன்பு , செக்ரெட்டரிகளு்ம், டைப்ரைட்டர்களும், ஸ்டெனோகிராஃபியும் ஆதிக்கம் செய்த காலம். Godrej, Facit, Remington என்ற பெயர்களுடன் ,ஆனை தண்டிக்கு இருந்த , ஆபீஸில் டைப்ரைட்டர்கள் முன்பு சற்றே பேரிளம்பெண்கள் , அல்லது பெரிய பேரிளம்பெண்கள் அமர்ந்து கோலோச்சிய காலம்...

கம்ப்யூட்டர்கள் இருந்தாலும், எங்கள் ஆபீஸ் கோவா க்றிஸ்டியன் செக்ரெட்டரிகள் டைப்ரட்டர் மேலேயே காதலாக இருந்தனர். Control Alt Del எல்லாம் இல்லாமல் அது சவமாகும். அடித்தால் உயிர்க்கும். ்பாஸ்வேர்ட் வேண்டாம்.

டைப்ரைட்டர்களை குழந்தைகளைப் போல பாசத்துவடன் கவனித்துக் கொண்டிருந்தனர் என்றே சொல்லவேண்டும். டயாப்பர் போல கீழே கம்பளிப் படுகை / மடித்த போர்வை ஒன்றுவிரித்து அதன் மேல் வைத்திருந்த டைப்ரைட்டரை, தினமும் ஜொனீட்டா ஃபெர்ண்டாண்டஸ் , ஒரு சிறிய கைக்குட்டை கொண்டு துடைப்பாள். காலா காலத்தில் அதற்கு சொட்டு எண்ணை கொடுப்பாள் . அவளது டைப்ரைட்டரில் வேறு யாராவது உட்கார்ந்தால் , அதுவரை பேசிய ஆங்கில இந்தி , தரை டிக்கட் மொழியாக மாறும்.

மாதாமாதம் டைப்ரைட்டர் பராமரிப்பிற்கு வரும் பையனை அவள் அழைப்பதே விபரீதமாக இருக்கும். “ Lissen, bhaiya, why mine needs a hard touch? Check them out na bhaiyaa? . அருகே , இரண்டு அர்த்தத்தில் மாதவன் நாயர் குலுங்கிச் சிரிப்பார். Shee man, Maddie! you shameless fellow ...

எனக்கு டைப்ரைட்டிங் தெரியுமென்பதால் சிலர் , அவசர லெட்டர்களை அடித்துக்கொள்ள பெரிய மனத்துடன் சம்மதிப்பார்கள். க்ளஃபீரா, ரகசியமாக வந்து சொல்வாள் “Boy, you want to send that tender na? Come, lemme type that covering letter. Lissen, dont tell my boss.ok? He would jump like a bundher that has lost it's balls"

அவள் பாஸ்ஸுக்கு , அவள் சொன்னது நடந்தால் எப்படி குதிப்பார் என்று கற்பனை செய்து பார்ப்பேன். விகாரமாக இருந்தது.

ஜொனிட்டா என்னை விட பத்து வயத் மூத்தவளாக இருப்பாள். எனக்கும் என் பாஸுக்கும் செக்ரெட்டரி . என்னை விடப் பெரியவருக்கு எப்படி டிக்டேஷன் சொல்வது எனத் தயக்கமாக இருக்கும். கீழே பார்த்துக்கொண்டே மென்று விழுங்கி “ Dear Sir, It was a pleasure to meet you on..." .

ஜொனிட்டா மூன்றாவது நாள் பென்ஸிலால் என தலையில் தட்டினாள் “ Lissen boy, dont be shhhyyyy. ok? I am not your date"

அதிர்ந்தே போனேன். குபீரெனச் சிரித்தவள் பக்கத்தில் அனைவரையும் அழைத்தாள் “ this boy blushes! . oh my! he blushes!! Look , his face is turning red!"

கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நானும் தேறிவிட்டேன். ஒரு முறை ரொம்ப சீனியரான ஒரு பெண் உரக்கக் கேட்டாள் “லிஸ்ஸன், சுதாகர், Did you see my pink slip?”

“Your's slip? I have some standards " கத்தினேன் பதிலுக்கு.

அவள் எழுந்து நின்று கடகடவெனச் சிரித்தாள். நான் அவளருகே சென்று “ There is already a gossip , don't prove that " என்றேன். பதிலுக்கு குட்டும், கிள்ளும் கிடைத்தது. “ you lil' pervert! I am like your sister"

"Have you heard of incests? ” என்றேன். ஸ்கேலால் அடி கிடைத்தது.

டைஃபாய்டில் கிடந்தபோது, Get well cardகளும், சர்ச்சில் ப்ரேயர்களும் எனக்கு வாய்த்தன.

அந்த ஆரோக்கியமான சிரிப்பும், கிண்டலும், சற்றே அடல்ட்ஸ் ஒன்லியான ஜோக்குகளுமாக இருந்த அலுவலகத்தில் "In case of harassment , call this number' என்ற சுவரொட்டிகளின் அவசியம் இருந்ததில்லை.

கம்ப்யூட்டர்கள், வெள்ளந்தியான சிரிப்பையும், ஆரோக்கியமான உறவுகளையும் , அவர்களது வேலையையும் கவர்ந்து போயின. அனைத்தும் பாஸ்வேர்டுகளின் பின் மறைந்த வக்கிரங்களாயின.

இன்று ,அமைதியாக இருப்பதே ஆபீஸ் என்றாகிவிட்டது. அது ஆபீஸல்ல, சுத்தமாக, அழகாக இருக்கும் கல்லறைத் தோட்டம்.