பேரு சொல்லக் கூடாது

திடீரென நண்பரிடமிருந்து காலையில் போன். “ வே , நீரு இன்னும் வண்டிய எடுக்கலேல்லா?. அந்தப்பக்கமாத்தான் வர்ரேன். ஆபீஸ்ல கொண்டு விட்டுடுதேன். என்னா?” மழையில் ஊர்ந்து கொண்டிருக்கும் நெரிசலில் க்ளட்ச்சுக்கும், ஆக்ஸிலரேட்டருக்குமாக அல்லாடும் கால்கள் நம்முடையதல்ல இன்றைக்கு என்னும் குஷியில் ‘ மெயின்ரோட்டுல நிக்கேன். அஞ்சே நிமிசம்” என்றேன். நண்பர் ரேடியோவில் பாடும் பாட்டோடு சேர்ந்து தானும் கர்ணகடூரமாக , இன்றாவது பாடாமல் இருக்கவேண்டும் என்ற வேண்டுதலோடு காத்திருந்தேன். “ஆடியோ ரிப்பேராயிட்டுல்லா. நாளைக்குத்தான் புதுசு மாட்டணும்” என்ற நற்செய்தியோடு மனிதர் கிளப்பினார். ஆண்டவரே,நன்றி. இன்று எனது நாள். 

”அந்தக் கோட்டிப்பய ராபின் வந்திருந்தான்லா போனவாரம்? என்னன்னு கேளும் கதய” என்றார். ராபின் அவரது இம்மீடியட் பாஸ் - மான்செஸ்டரில் இருக்கிறான். வருஷா வருஷம் “மும்பையில் மாதம் மும்மாரி பெய்கிறதா? கஸ்டமரெல்லாம் சந்தோஷமாக இருக்கிறார்களா?” என்ற சடங்குமயமான வருகை ஒன்று அவனுக்கு உண்டு. “ம்” என்றேன். நெரிசல் அதிகமாகவே இருந்தது. 

” லண்டன் ஒலிம்பிக்ஸ்ல நாங்க ஒரு பெரிய ஆர்டர் வாங்கியிருந்தோம் பாத்துக்கோரும். நம்மூர்ல, பெருசா ரெபரன்ஸ் சொன்னாத்தான கஸ்டமர் நம்புவான்? எல்லா எடத்துலயும் சொல்லிட்டேன். இவன் போன வாரம் வாரான். கேக்கீராவே?”

“ஆங்.கேட்டுகிட்டுத்தான் இருக்கேன். நீரு பாடறத விட நல்லாத்தான் இருக்கு. சொல்லும்”

“அங். ஒரு கஸ்டமர் விசிட் கொண்டுபோயிருந்தேன். அவரு புட்டு புட்டு வைக்காரு. ’ஒலிம்பிக்ஸ்ல பெரிய ஆர்டரு வாங்கினீயளாம். இந்த மாரி பெரிய இடத்துல வித்தீயன்னு சொன்னா , நமக்கும் ஒரு நம்பிக்க வருதுல்லா. சரி. என்ன டிஸ்கவுண்ட்டு ?’ன்னு நேரா அடிமடியில கை வச்சுட்டாரு. குஜராத்தியில்லா. முதல்ல டிஸ்கவுண்ட். அப்புறம்ந்தான் என்ன விசயமா வந்தீ?யன்னுவாரு. இவன் மூஞ்சி அப்படியே சிறுத்துட்டு. வெளிய வந்து எங்கிட்ட கறாராச் சொல்லுதான். இந்தா நமக்கும் ஓலிம்பிக்ஸ் கமிட்டிக்கும் ஒரு லீகல் உடன்படிக்கை இருக்கு. அவங்க பெயரை எந்த இடத்துலயும் இழுக்கக்கூடாது.இந்த மாதிரிச் சொல்லிட்டுத் திரிஞ்சீருன்னு அவனுக்குத் தெரிஞ்சிச்சீ, நாம காலி”ங்கான். “
“என்ன புதுக்கதயா இருக்கு? இங்கனக்குள்ள, வாங்கலைன்னாலும், டாட்டா, பிர்லா, ரிலயன்ஸுன்னு எல்லாப்பொரையும் போட்டுத்தான நாம பேசுவம்?”
“அந்தக் கூ**யானுக்கு விளங்கலவே! வேணும்னா “இங்கிலாந்துல ஒரு பெரிய விளையாட்டு நிகழ்ச்சியில போதைப்பொருள் டெஸ்ட் பண்ண எங்க கருவியும் பயன்படுத்தினார்கள்”ன்னு வெளக்கெண்ண கணக்காச் சொல்லுங்கான். பேரைச்சொன்னா அது சட்டப்படி உடன்படிக்கையை மீறுதாம். சவத்தெளவு”

“வுடும். உமக்கு எப்படியும் ஆர்டர் கிடைச்சுருமுல்லா?”

”அது போவட்டு. அவனுக்கு கடைசிநாளு, ஒரு ஓட்டல்ல எங்குடும்பத்தோட போயி விருந்து கொடுத்தேன். என்ன ஆச்சு.. ஓட்டல்ல எம்மவன் நிக்க மாட்டேக்கான். ஒரே முரண்டு. அங்க ஓடுதான்...இங்க ஓடுதான். அம்மா , இவளபபாத்து “ அவனப் பிடிடி”ன்னு அடிக்கடிச் சொல்லிக்கிட்டிருந்தாங்க. இவன் கடைசில ஒண்ணு கேட்டான் பாத்துகிடுங்க”

பாலம் கடந்தும் நெரிசல். சிக்னல் தாண்டும்வரை இப்படித்தான் என்னிக்கும்.

“ நாம் அப்பலேர்ந்து பாக்கேன். உங்கம்மா ஏன் அவனப் வேற பேர் சொல்லில்லா கூப்பிடறாங்க?". நாஞ்சொன்னேன் “ அவனுக்கு எங்கப்பா பேருல்லா விட்டிருக்கு. அதான் அவங்க கூப்பிடறது வேறபேரு.” “அதென்னா?”ன்னான். “ புருஷன் பேரு சொல்லிக் கூப்பிடமாட்டாங்கடே. லே சதாசிவம், வாரியா இல்லயா. சாத்திருவேன்” -ன்னு அவங்க சொல்ல முடியுமா ?”ன்னேன். கக்கேபிக்கே-ன்னு சிரிச்சான்”

சிக்னல் அருகே வந்துவிட்டோம். 

“நாஞ்சொன்னேன் “ முகமேயில்லாத, ஒரு ஒலிம்பிக்ஸ் கமிட்டி, அது சொன்னதுக்கு இவ்வளோ பம்மி, பேரச் சொல்லக்கூடாதுன்னு சொல்லிதியே? இத்தன வருசம் கூடவே இருந்த மனுசன், குடும்பத்தைக் காப்பாத்தின ஒரு ஆளுக்கு மரியாதை எவ்வளோ இருக்கணும்? அவர் பேரைச் சொல்லக்கூடாதுன்னு ஒருத்தங்க தனக்கே ஒரு கட்டுப்பாடு போட்டுக்கிட்டா, அது சிரிப்பா இருக்காடே?” -ன்னேன்”. 
பக்கவாட்டில் திரும்பி என்னைப் பார்த்துச் சிரித்தார்.

நான் கொஞ்சம் அசந்துதான் போனேன். சிக்னலைத் தாண்டியிருந்தோம். கார் வேகமெடுத்தது.

“ சரிவே. நல்லாத்தான் சொன்னீரு. ரோட்டைப் பாத்து ஓட்டும்வே. வல்லாத்த, ஒண்ணு கிடக்க ஒண்ணு ஆயிடப்போவுது”

“ நாம ஒழுங்காத்தான் ஒட்டிக்கிட்டிருக்கோம். வெளங்கா?. நடுவுல எவனாச்சும் கொழுப்பெடுத்து வந்து விழுந்தா, அது அவன் விதி. மடியில கனமில்லவே. வழியில எதுக்கு பயம்ங்கேன்?”